بازار سرمایه

ما دیدیم که چگونه شرکت ها و صنایع بودجه کوتاه مدت را از طریق بازار پول جمع می کنند. اما اگر وجوه مورد نیاز آنها برای طولانی مدت باشد ، چه می شود؟این جایی است که بازار سرمایه وارد می شود. دو نوع بازار سرمایه وجود دارد- اولیه و ثانویه. بگذارید بازار سرمایه را در عمق مطالعه کنیم.

فیلم های پیشنهادی

بازار سرمایه

به طور گسترده دو نوع بازار مالی در یک اقتصاد وجود دارد - بازار سرمایه و بازار پول. اکنون معاملات بازار سرمایه در ابزارهای مالی و کالاهایی که اوراق بهادار بلند مدت هستند. آنها حداقل بیش از یک سال بلوغ دارند.

بازارهای سرمایه همان عملکردهای بازار پول را انجام می دهند. این ارتباط بین پس انداز/سرمایه گذاران و سازندگان ثروت فراهم می کند. این وجوه برای اهداف تولیدی مورد استفاده قرار می گیرد و در دراز مدت ثروت در اقتصاد ایجاد می کند.

یکی از کارکردهای مهم بازارهای سرمایه ، سهولت معاملات برای سرمایه گذاران و شرکت ها است. هر دو طرف باید بتوانند با سهولت یکدیگر را پیدا کنند و جنبه قانونی چیزها باید هموار پیش برود. حال بگذارید نگاهی به دو نوع اصلی بازار سرمایه بیندازیم.

بازار اصلی

مهمترین نوع بازار سرمایه بازار اصلی است. این همان چیزی است که ما آن را بازار شماره جدید می نامیم. این منحصراً به موضوع اوراق بهادار جدید ، یعنی اوراق بهادار که برای اولین بار به سرمایه گذاران صادر می شود ، می پردازد.

کارکرد اصلی بازار اولیه تشکیل سرمایه برای امثال شرکت ها ، دولت ها ، موسسات و غیره است. این به سرمایه گذاران کمک می کند تا پس انداز و بودجه اضافی خود را در شرکت هایی که پروژه های جدید یا شرکت هایی را که به دنبال گسترش شرکت های خود هستند ، سرمایه گذاری کنند.

این شرکت ها از طریق اوراق بهادار مانند سهام ، بدهی ها ، وام ها و سپرده ها ، سهام ترجیحی و غیره در بازار اولیه پول جمع می کنند. اجازه دهید روشهای مختلفی از چگونگی شناور اوراق بهادار جدید در بازار اولیه را نگاهی بیندازیم.

روش جمع آوری بودجه

1] پیشنهاد از طریق دفترچه

این یک روش مسئله عمومی است. همچنین پرکاربردترین روش در بازار اصلی برای جمع آوری بودجه است. در اینجا این شرکت از سرمایه گذاران (اعضای عمومی عمومی) دعوت می کند تا از طریق تبلیغاتی که به عنوان دفترچه نیز شناخته می شود ، در شرکت خود سرمایه گذاری کنند.

پس از انتشار دفترچه ، عمومی به سهام ، بدهی ها و غیره مشترک می شود. طبق پاسخ ، سهام به عموم مردم اختصاص می یابد. اگر اشتراک ها بسیار زیاد باشد ، تخصیص بر اساس قرعه کشی یا طرفدار رجات انجام می شود.

این شرکت می تواند سهام را مستقیماً به عموم مردم بفروشد ، اما به طور کلی کارگزاران و شرکت کنندگان را استخدام می کند. بانکهای بازرگان گزینه دیگری برای کمک به این روند ، به ویژه پیشنهادات عمومی اولیه هستند.

2] قرار دادن خصوصی

پیشنهادات عمومی یک امر گران قیمت است. هزینه های اتفاقی IPO بسیار زیاد است. به همین دلیل است که برخی از شرکت ها ترجیح می دهند از این مسیر پایین نروند. آنها فرصت های سرمایه گذاری را به چند نفر منتخب ارائه می دهند.

بنابراین این شرکت سهام خود را به مؤسسات مالی ، بانک ها ، شرکت های بیمه و برخی از افراد منتخب می فروشد. این به آنها کمک می کند تا وجوه را به سرعت ، سریع و اقتصادی افزایش دهند. چنین شرکت هایی اوراق بهادار خود را به طور کلی به عموم مردم نمی فروشند یا ارائه نمی دهند.

3] مسئله حقوق

به طور کلی ، هنگامی که یک شرکت به دنبال گسترش است یا به بودجه اضافی نیاز دارد ، ابتدا به سرمایه گذاران فعلی خود می پردازند. بنابراین به سهامداران فعلی فرصتی داده می شود تا بیشتر در شرکت سرمایه گذاری کنند. قبل از اینکه به عموم مردم پیشنهاد شود ، "حق" برای خرید سهام جدید به آنها داده می شود.

این سهم سهام جدید بر اساس طرفدار انجام می شود. اگر سهامدار تصمیم بگیرد که حق خود را اجرا کند و سهام را خریداری کند ، به سهام جدید اختصاص می یابد. با این حال ، اگر سهامدار تصمیم بگیرد که مسئله حقوق خود را رها کند ، می توان این سهام را به عموم مردم ارائه داد.

4] E-IPO

این مخفف پیشنهاد عمومی اولیه الکترونیکی است. هنگامی که یک شرکت می خواهد سهام خود را به عموم مردم ارائه دهد ، اکنون می تواند این کار را بصورت آنلاین انجام دهد. توافق نامه ای بین شرکت و بورس مربوطه معروف به E-IPO امضا شده است.

این سیستم حدود سه سال پیش توسط SEBI در هند معرفی شد. این باعث می شود روند IPO سریع و کارآمد باشد. این شرکت برای پذیرش برنامه های دریافت شده باید کارگزاران را استخدام کند. و یک ثبت کننده برای این موضوع نیز باید منصوب شود.

فروشگاه دوم

پس از بازار اولیه بازار سرمایه ثانویه است. این بیشتر به عنوان بورس یا بورس اوراق بهادار شناخته می شود. در اینجا اوراق بهادار (سهام ، بدهی ها ، اوراق قرضه ، صورتحساب و غیره) توسط سرمایه گذاران خریداری و فروخته می شود.

نکته اصلی تفاوت بین بازار اولیه و ثانویه این است که در بازار اولیه فقط اوراق بهادار جدیدی صادر شده است ، در حالی که در بازار ثانویه تجارت برای اوراق بهادار موجود است. هیچ مسئله تازه ای در بازار ثانویه وجود ندارد.

اوراق بهادار در یک بازار بسیار منظم و قانونی در قوانین و مقررات سختگیرانه معامله می شود. این تضمین می کند که سرمایه گذاران می توانند بدون ترس از تقلب ، تجارت کنند. در دهه گذشته یا به دلیل پیشرفت فناوری ، بازار سرمایه ثانویه در هند رونق خوبی داشته است.

سوال حل شده برای شما

س: بازار ثانویه به طور مستقیم شکل گیری سرمایه را ارتقا می بخشد. درست یا غلط؟

جواباین بیانیه نادرست است. این بازار سرمایه اصلی است که با جمع آوری وجوه در تشکیل سرمایه کمک می کند. بازار ثانویه باعث نقدینگی و عدم سرمایه گذاری و سرمایه گذاری مجدد می شود. این تضمین می کند که وجوه به پربارترین بخش های اقتصاد منحرف می شود.