محیط کسب و کار بسیار دشوار است. اطلاعات مالی شرکت به ندرت در دسترس است و در صورت وجود معمولاً غیرقابل اعتماد است. سیستم حقوقی جمع آوری بدهی را بسیار غیرقابل پیش بینی می کند. چارچوب نهادی نقاط ضعف بسیار جدی دارد. بنابراین معاملات بین شرکتها می توانند در محیط های بسیار پرخطر دارای امتیاز D باشند. D. بسیار دشوار است.

نقاط قوت

• دومین ذخایر معتبر نفت و گاز در جهان
• موقعیت ژئوپلیتیکی استراتژیک
• جمعیت بسیار تحصیل کرده
• اقتصاد متنوع ، فرصت های مختلف سرمایه گذاری به عنوان بافت تولیدی توسعه نیافته است

نقاط ضعف

• تحریم های بین المللی با توجه به تولید ، امور مالی و حجم تجارت
• ضعف ارز محلی و افزایش تورم
• بخش بانکی شکننده
• افزایش تنش های منطقه ای و ژئوپلیتیکی

روند فعلی

اقتصاد ضعیفی که توسط Covid-19 برخورد کرد. کاهش تحریم ها چشم

در بالای تحریم های ایالات متحده در نیمه دوم سال 2018 و سقوط قیمت نفت ، اقتصاد ایران با بیش از 570،000 مورد تأیید شده و نزدیک به 33،000 کشته از اکتبر 2020 به سختی مورد اصابت قرار گرفته است. بخش خدمات، بیشتر تحت تأثیر بیماری همه گیر Covid-19 ، حدود 60 ٪ تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد ، و به دنبال آن معدن (از جمله نفت و گاز) و تولید است. انتظار می رود با وجود بهبودی از مارس-مه 2020 (هنگامی که در سه ماهه اول سال تقویم فارسی 2020-2021) ، عمدتاً به دلیل افزایش موارد Covid-19 ، گردشگری را مهار کند ، ضعیف بماند. تحرک و تورم بالا (30. 4 ٪ در ماه سپتامبر) که بر درآمد واقعی خانوارها وزن دارد. ورود سرمایه پایین به کشور به دلیل تحریم ها و ضعف مداوم ریال (تومن ، معادل 10 ریال ، از 13320 در مقابل USD در ابتدای سال تضعیف شده است ، از اواسط اکتبر 2020 به 32. 200 در مقابل USD)انتظار می رود فشارهای تورمی را سوخت. عوامل داخلی مرتبط با تحریف در زنجیره های تأمین ، تخصیص اعتبار و رژیم ارز چند لایه نیز تورم مزمن را سوخت. همراه با تحریم ها ، این باعث کاهش سرمایه گذاری و مصرف خصوصی می شود. با این وجود ، برخی از تثبیت در شرایط اقتصادی در سال 2021 در پشت کاهش تخمین زده شده در موارد COVID-19 در جهان مشاهده می شود. از طرف دیگر ، خطرات نزولی در مورد رشد در صورت وجود قفل دیگر پس از تجدید حیات همه گیر در ایران یا در بازارهای کلیدی صادرات ، قابل توجه خواهد بود. در صورت عدم تحریم های بین المللی توسط دولت جدید ایالات متحده نیز می تواند این مورد باشد. در این اتفاقات ، فعالیت های اقتصادی و شرایط عملیاتی بیشتر رو به وخامت خواهد بود.

کاهش تحریم ها برای محدود کردن شکاف خارجی تعیین کننده خواهد بود ، کسری بودجه به دلیل Covid-19 گسترش می یابد

روابط ایران با ایالات متحده پس از انتخاب جو بایدن به عنوان رئیس جمهور جدید در نوامبر 2020، برای بهبود شرایط اقتصادی و روند صادرات نفت ایران (نزدیک به 40 درصد از کل صادرات) تعیین کننده خواهد بود. برنامه جامع اقدام مشترک (برجام موسوم به "توافق هسته ای ایران") در ژوئیه 2015 توسط ایران، آمریکا، چین، روسیه، فرانسه، آلمان و انگلیس امضا شد. ایران موافقت کرد که ذخایر اورانیوم خود را حذف کند و تا 15 سال آینده اورانیوم را تا 3. 67 درصد غنی کند. در مقابل، تحریم‌های ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد علیه بخش‌های نفتی، تولیدی و بانکی ایران برداشته می‌شد. با این حال، در ماه مه 2018، ایالات متحده خروج خود از برجام و اعمال مجدد تحریم ها را در نوامبر 2018 اعلام کرد. صادرات نفت خام و میعانات گازی ایران در مارس 2020 به ترتیب 440000 بشکه در روز و 204000 بشکه در روز بود. انتظار می‌رود صادرات نفت کمتر از 500 هزار بشکه در روز باقی بماند در حالی که این رقم در سال 2018 قبل از خروج ایالات متحده از توافق هسته‌ای، نزدیک به 2. 8 میلیون بشکه در روز بود. از سوی دیگر، مقامات ایرانی گفته اند که صادرات محصولات پالایش شده کمتر تحت تأثیر تحریم ها قرار گرفته است. این کشور همچنین از افزایش ظرفیت فرآوری روزانه به 480000 بشکه در روز در پالایشگاه ستاره خلیج فارس خود (PGSR) بهره خواهد برد. اگر توافق هسته‌ای دوباره اجرایی شود، تحریم‌های آمریکا علیه ایران کاهش می‌یابد، اما این روند زمان می‌برد و بسیار تدریجی است. علاوه بر این، کاهش تحریم‌های بین‌المللی، ایران را قادر نمی‌سازد تا از تمام ظرفیت نفت و گاز خود به‌طور کامل بهره‌برداری کند، به دلیل سرمایه‌گذاری کم مدت طولانی در این زیرساخت‌ها و مشکلات در محیط عملیاتی. در نهایت، شرکت‌های بین‌المللی به بازار ایران بازخواهند گشت، زیرا با توجه به حادثه گذشته در اجرای توافق هسته‌ای فعلی، محتاط خواهند بود. در بخش مالی، مقامات بسته ای نزدیک به 10 درصد از تولید ناخالص داخلی را برای مقابله با موارد COVID-19 و حمایت از خانواده ها و مشاغل اعلام کردند. با محدوده مالی محدود و قیمت سرسام‌آور مالی که طبق گفته صندوق بین‌المللی پول 395 دلار تخمین زده می‌شود، دولت به انتخاب کاهش ذخایر، استقراض داخلی و خصوصی‌سازی برای پوشش این شکاف ادامه خواهد داد. بخشی از ذخایر ناخالص بین المللی ایران که به راحتی در دسترس است، تنها حدود 10 میلیارد دلار برآورد می شود. در نتیجه به نظر می رسد خصوصی سازی و استقراض داخلی دو گزینه ارجح در سال 2021 باشند.

بازگشت آمریکا به توافق هسته ای؟

پس از مواضع جنگ طلبانه دونالد ترامپ، رئیس جمهور قبلی آمریکا، جو بایدن، رئیس جمهور جدید آمریکا گفت در صورتی که ایران به توافق هسته ای پایبند باشد، ایالات متحده به توافق هسته ای خواهد پیوست. چنین بازگشتی به توافق، راه را برای کاهش تحریم‌ها علیه ایران، افزایش حجم تجارت با سایر کشورهای جهان و تشویق سرمایه‌گذاری‌های مستقیم خارجی در این کشور هموار می‌کند. با این حال، بازگشت به معامله ممکن است آسان نباشد. مقامات ایرانی مجموع از دست دادن درآمدهای مربوط به خروج ایالات متحده از توافق را 150 میلیارد دلار تخمین می زنند. از سوی دیگر، ایران در سال 2021 انتخابات ریاست جمهوری برگزار خواهد کرد. موضع سیاسی رئیس جمهور آینده نیز برای آینده ایران و آمریکا مهم خواهد بود. روابط