راهنمای مدیریت ریسک ارز

این راهنمای مفید توسط پل اینسورث، کارشناس امور مالی Toptal، از بیش از 30 سال تجربه به‌عنوان مدیر مالی شرکت‌های بزرگ چند ملیتی استفاده می‌کند تا فهرست گزینه‌هایی را که شرکت‌ها با آن روبرو هستند، به منظور مقابله با قرار گرفتن در معرض ارز خارجی و مدیریت مؤثر ریسک ارائه دهد.

پل یک مدیر مالی بین‌المللی با تجربه در شرکت‌های چندملیتی بزرگ، پروژه‌های ساده‌سازی را در تیم‌های متفاوت جغرافیایی رهبری کرده است.

نوسانات نرخ ارز یک اتفاق روزمره است. از مسافری که برای سفر به خارج از کشور برنامه ریزی می کند و به این فکر می کند که چه زمانی و چگونه ارز محلی به دست آورد تا سازمان چند ملیتی که در چندین کشور خرید و فروش می کند، تأثیر اشتباه گرفتن آن می تواند قابل توجه باشد.

در طول اولین مأموریت خارج از کشور در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000، برای کار به مجارستان آمدم، کشوری که پس از تغییر رژیم در سال 1989 تحول عظیمی را تجربه کرد، اما سرمایه‌گذاران خارجی مشتاق سرمایه‌گذاری در آن بودند. همان‌طور که نمودار زیر نشان می‌دهد، گذار به اقتصاد بازار، نوسانات ارزی قابل توجهی را ایجاد کرد. فورینت مجارستان (HUF) بین سال های 1998 تا 2001 50 درصد ارزش خود را در برابر دلار آمریکا از دست داد و سپس در پایان سال 2004 همه آن را به دست آورد (با نوسانات قابل توجهی در طول مسیر).

با توجه به اینکه مبادلات ارز خارجی در HUF در ابتدای راه است و بنابراین پوشش بسیار گران قیمتی دارد، در این مدت بود که به طور مستقیم متوجه تأثیر نوسانات ارز خارجی بر P&L شدم. در ارز گزارش‌دهی USD، نتایج می‌توانند صرفاً بر اساس حرکات مبادله از سود به زیان جهش کنند و من را با اهمیت درک ارز خارجی و نحوه کاهش ریسک آشنا کرد.

درس‌هایی که آموختم در طول بیش از 30 سال کار من به عنوان مدیر مالی شرکت‌های بزرگ و چندملیتی ارزشمند بوده است. با این حال، من هنوز نمونه‌های بسیاری را می‌بینم که امروزه شرکت‌هایی که به درستی ریسک ارز خارجی را کاهش نمی‌دهند و در نتیجه متحمل عواقب آن می‌شوند. به همین دلیل، فکر کردم مفید است که یک راهنمای ساده برای کسانی که علاقه مند به آشنایی با روش‌های مقابله با ریسک ارز و فهرست گزینه‌هایی که شرکت‌ها با آن روبرو هستند، ایجاد کنم و تعدادی از تجربیات شخصی خود را در این مسیر به اشتراک بگذارم. امیدوارم برایتان مفید بوده باشد.

انواع ریسک ارز

اساساً، سه نوع مواجهه شرکت‌ها با ارز وجود دارد: قرار گرفتن در معرض معامله، قرار گرفتن در معرض ترجمه، و قرار گرفتن در معرض اقتصادی (یا عملیاتی). در زیر این موارد را با جزئیات بیشتر بررسی خواهیم کرد.

قرار گرفتن در معرض معامله

این ساده ترین نوع قرار گرفتن در معرض ارز خارجی است و همانطور که از نام خود پیداست، به دلیل یک معامله تجاری واقعی که به ارز خارجی انجام می شود، ایجاد می شود. قرار گرفتن در معرض، برای مثال، به دلیل تفاوت زمانی بین استحقاق دریافت وجه نقد از مشتری و دریافت فیزیکی واقعی وجه نقد یا، در مورد پرداختنی، زمان بین قرار دادن سفارش خرید و تسویه صورتحساب رخ می‌دهد..

مثال: یک شرکت آمریکایی مایل به خرید یک قطعه تجهیزات است و پس از دریافت قیمت از چندین تامین کننده (اعم از داخلی و خارجی)، خرید یورو را از یک شرکت در آلمان انتخاب کرده است. هزینه تجهیزات 100000 یورو است و در زمان ثبت سفارش نرخ مبادله €/$ 1. 1 است، به این معنی که هزینه شرکت به دلار آمریکا 110000 دلار است. سه ماه بعد، زمانی که فاکتور موعد پرداخت است، دلار ضعیف شده است و نرخ مبادله یورو/دلار اکنون 1. 2 است. هزینه شرکت برای تسویه همان 100000 یورو قابل پرداخت اکنون 120000 دلار است. قرار گرفتن در معرض معامله منجر به هزینه غیرمنتظره اضافی 10000 دلاری برای شرکت شده است و ممکن است به این معنی باشد که شرکت می توانست تجهیزات را با قیمت کمتری از یکی از تامین کنندگان جایگزین خریداری کند.

قرار گرفتن در معرض ترجمه

این ترجمه یا تبدیل صورتهای مالی (مانند P&L یا ترازنامه) یک شرکت فرعی خارجی از واحد پول محلی آن به واحد پول گزارشگری واحد اصلی است. این به این دلیل است که شرکت مادر تعهدات گزارشگری نسبت به سهامداران و رگولاتورها دارد که او را ملزم به ارائه مجموعه ای تلفیقی از حساب ها به ارز گزارشگری خود برای همه شرکت های تابعه خود می کند.

در ادامه مثال بالا، فرض می کنیم که شرکت آمریکایی تصمیم دارد یک شرکت تابعه در آلمان برای تولید تجهیزات راه اندازی کند. شرکت فرعی وضعیت مالی خود را به یورو گزارش خواهد کرد و شرکت مادر آمریکایی آن صورت‌ها را به دلار آمریکا ترجمه خواهد کرد.

مثال زیر عملکرد مالی شرکت فرعی را به واحد پول محلی آن یورو نشان می دهد. بین سال های اول و دوم، درآمد آن 10 درصد افزایش یافته و به بهره وری دست یافته است تا افزایش هزینه ها را تنها به 6 درصد حفظ کند. این منجر به افزایش چشمگیر 25٪ در درآمد خالص می شود.

با این حال، به دلیل تأثیر تغییرات نرخ ارز، عملکرد مالی در واحد پول گزارش‌دهی شرکت اصلی USD بسیار متفاوت به نظر می‌رسد. در طول دوره دو ساله، در این مثال، دلار تقویت شده است و نرخ مبادله یورو/دلار از میانگین 1. 2 در سال 1 به 1. 05 در سال 2 کاهش یافته است. عملکرد مالی در USD بسیار بدتر به نظر می رسد. درآمد 4 درصد کاهش یافته و درآمد خالص، در حالی که هنوز رشد نشان می دهد، تنها 9 درصد به جای 25 درصد افزایش یافته است.

البته ممکن است اثر معکوس نیز رخ دهد، به همین دلیل است که هنگام گزارش عملکرد مالی، اغلب می شنوید که شرکت ها برای برخی از معیارهای کلیدی مانند درآمد، هم عدد «گزارش شده» و هم «ارز محلی» را نقل می کنند.

قرار گرفتن در معرض اقتصادی (یا عملیاتی).

این نوع نهایی قرار گرفتن در معرض ارز ناشی از تأثیر نوسانات غیرمنتظره و غیرقابل اجتناب ارز بر جریان‌های نقدی آتی و ارزش بازار شرکت است و ماهیت بلندمدتی دارد. این نوع قرار گرفتن در معرض می تواند بر تصمیمات استراتژیک بلندمدت مانند مکان سرمایه گذاری در ظرفیت تولید تأثیر بگذارد.

در تجربه مجارستانی من که در ابتدا به آن اشاره شد، شرکتی که من برای آن کار می کردم، در اوایل دهه 2000 مقدار زیادی ظرفیت را از ایالات متحده به مجارستان منتقل کرد تا از هزینه تولید کمتر استفاده کند. تولید در مجارستان و سپس ارسال محصول به ایالات متحده مقرون به صرفه تر بود، با این حال، فورینت مجارستان پس از آن در دهه بعد به طور قابل توجهی تقویت شد و بسیاری از مزایای هزینه پیش بینی شده را از بین برد. تغییرات نرخ ارز می تواند به شدت بر موقعیت رقابتی شرکت تأثیر بگذارد، حتی اگر در خارج از کشور فعالیت یا فروش نداشته باشد. به عنوان مثال، یک تولیدکننده مبلمان در ایالات متحده که فقط در سطح محلی می فروشد، هنوز باید با واردات از آسیا و اروپا مقابله کند، که ممکن است در صورت تقویت قابل توجه دلار، ارزان تر و در نتیجه رقابتی تر شود.

چگونه ریسک ارز خارجی را کاهش دهیم

اولین سوالی که باید پرسید این است که آیا اصلاً تلاش برای کاهش خطر را به زحمت بیندازید یا خیر. ممکن است یک شرکت ریسک حرکت ارز را به عنوان هزینه انجام تجارت بپذیرد و آماده مقابله با نوسانات احتمالی سود باشد. شرکت ممکن است حاشیه سود به اندازه کافی بالایی داشته باشد که در برابر نوسانات نرخ ارز بافری ایجاد کند، یا آنقدر موقعیت برند/رقابتی قوی داشته باشد که بتواند قیمت ها را برای جبران تحرکات نامطلوب افزایش دهد. علاوه بر این، ممکن است این شرکت با کشوری معامله کند که واحد پول آن با دلار آمریکا مرتبط است، اگرچه فهرست کشورهای دارای پیوند رسمی کوچک است و از نظر حجم مبادلات آنچنان قابل توجه نیست (به استثنای عربستان سعودی که تا به حال داشته است. از سال 2003 با دلار آمریکا پیوند خورده است).

برای آن دسته از شرکت‌هایی که تصمیم می‌گیرند فعالانه قرار گرفتن در معرض ارز خارجی را کاهش دهند، ابزارهای موجود از هزینه بسیار ساده و کم تا پیچیده‌تر و گران‌تر متغیر است.

با ارز شخصی خود معامله کنید

شرکت هایی که در موقعیت رقابتی قوی قرار دارند و محصول یا خدماتی را با نام تجاری استثنایی می فروشند، ممکن است بتوانند تنها با یک ارز معامله کنند. به عنوان مثال، یک شرکت آمریکایی ممکن است بتواند حتی زمانی که در خارج از کشور فعالیت می کند، بر صورتحساب و پرداخت به دلار اصرار کند. این ریسک مبادله را به مشتری/تامین کننده محلی منتقل می کند.

در عمل، این ممکن است دشوار باشد زیرا هزینه‌های خاصی وجود دارد که باید به ارز محلی پرداخت شود، مانند مالیات و حقوق، اما ممکن است برای شرکتی که تجارت آن عمدتاً به صورت آنلاین انجام می‌شود، ممکن باشد.

از روابط/قراردادهای تجاری خود محافظت ایجاد کنید

بسیاری از شرکت‌هایی که پروژه‌های زیرساختی بزرگ را مدیریت می‌کنند، مانند آنهایی که در صنایع نفت و گاز، انرژی، یا معدنی هستند، اغلب مشمول قراردادهای بلندمدت هستند که ممکن است شامل یک عنصر ارزی قابل توجه باشد. این قراردادها ممکن است سال ها طول بکشد و نرخ ارز در زمان توافق با قرارداد و تعیین قیمت ممکن است دچار نوسان شود و سودآوری را به خطر بیندازد. ممکن است بتوان بندهای ارزی را در قرارداد گنجاند که در صورت انحراف بیشتر از مقدار توافق شده، درآمد را جبران کند. این بدیهی است که پس از آن هر گونه ریسک ارزی را به مشتری/تامین کننده منتقل می کند و مانند هر شرط قرارداد دیگری باید مورد مذاکره قرار گیرد.

در تجربه من ، اینها می توانند یک روش بسیار مؤثر برای محافظت در برابر نوسانات ارزی باشند ، اما آیا زبان حقوقی در قرارداد را قوی می کند و شاخص هایی که نرخ ارز با آن اندازه گیری می شود بسیار واضح است. این بندها همچنین مستلزم اجرای دقیق بررسی منظم توسط تیم های مالی و تجاری هستند تا اطمینان حاصل شود که پس از ایجاد یک بند نرخ ارز ، روند لازم برای جبران خسارت انجام می شود.

سرانجام ، این بندها در صورت تحریک می توانند منجر به بحث و گفتگوهای تجاری سخت با مشتریان شوند و غالباً من دیده ام که شرکت ها تصمیم نمی گیرند که از روابط مشتری محافظت کنند ، به ویژه اگر زمان همزمان با شروع مذاکرات در یک قرارداد جدید یا تمدید باشد. واد

محافظت از ارز طبیعی طبیعی

یک پرچین ارزی طبیعی زمانی اتفاق می افتد که یک شرکت بتواند درآمدها و هزینه های ارزهای خارجی را مطابقت دهد به گونه ای که قرار گرفتن در معرض خالص به حداقل یا از بین برود. به عنوان مثال ، یک شرکت آمریکایی که در اروپا فعالیت می کند و درآمد یورو را تولید می کند ، ممکن است به منظور استفاده از این یوروها به منظور تهیه تجارت داخلی ایالات متحده ، از اروپا برای تأمین تجارت داخلی ایالات متحده استفاده کند. این نمونه ای است که زنجیره تأمین اکثر مشاغل را تا حدودی ساده می کند ، اما من وقتی یک شرکت در بسیاری از کشورها دارای نهادهایی است ، این کار را به طور مؤثر دیده ام.

با این حال ، این یک بار اضافی برای تیم مالی و CFO ایجاد می کند ، زیرا برای ردیابی قرار گرفتن در معرض خالص ، نیاز به یک ارز و ترازنامه چند ارز و ترازنامه دارد که در کنار کتابهای سنتی حساب مدیریت شود.

تنظیمات محافظت از طریق ابزارهای مالی

پیچیده ترین ، هرچند که احتمالاً مشهور برای محافظت از ریسک ارزی خارجی است ، استفاده از ترتیبات محافظت از طریق ابزارهای مالی است. دو روش اصلی محافظت از طریق قرارداد رو به جلو یا گزینه ارز است.

قراردادهای مبادله رو به جلو. قرارداد مبادله رو به جلو توافق نامه ای است که براساس آن یک تجارت موافقت می کند مبلغ مشخصی از ارز خارجی را در تاریخ خاص آینده خریداری یا بفروشد. با ورود به این قرارداد با شخص ثالث (به طور معمول یک بانک یا موسسه مالی دیگر) ، تجارت می تواند خود را از نوسانات بعدی در نرخ ارز ارز خارجی محافظت کند.

هدف از این قرارداد محافظت از موقعیت ارزی برای جلوگیری از ضرر در یک معامله خاص است. در مثال معاملات تجهیزات از قبل ، این شرکت می تواند یک پرچین ارزی را خریداری کند که در زمان فروش در نرخ 1. 1 یورویی قفل می شود. هزینه پرچین شامل هزینه معامله ای است که به شخص ثالث پرداخت می شود و تعدیل آن برای منعکس کننده افتراقی نرخ بهره بین دو ارز است. پرچین ها به طور کلی می توانند تا 12 ماه از قبل گرفته شوند ، اگرچه برخی از جفت های اصلی ارز را می توان در یک بازه زمانی طولانی تر محافظت کرد.

من بارها در حرفه خود از قراردادهای رو به جلو استفاده کرده ام و آنها می توانند بسیار مؤثر باشند ، اما تنها در صورتی که این شرکت فرآیند سرمایه در گردش کاملی داشته باشد. مزایای حمایت فقط در صورتی که معاملات (رسید مشتری یا پرداخت تأمین کننده) در تاریخ مورد انتظار انجام شود ، تحقق می یابد. برای اطمینان از این اتفاق ، باید بین عملکرد CREASURY و تیم های قابل پرداخت/حساب های قابل پرداخت ، هماهنگی نزدیک وجود داشته باشد.

گزینه های ارز. گزینه های ارزی این حق را به شرکت می دهد ، اما نه تعهد ، خرید یا فروش ارز را با نرخ خاص در تاریخ یا قبل از تاریخ خاص. آنها مشابه قراردادهای پیش رو هستند ، اما شرکت هنگام رسیدن تاریخ انقضا قرارداد مجبور به انجام معامله نیست. بنابراین ، اگر نرخ ارز گزینه از نرخ بازار فعلی نقطه مطلوب تر باشد ، سرمایه گذار گزینه ای را اعمال کرده و از قرارداد بهره می برد. اگر نرخ بازار نقطه ای کمتر مطلوب باشد ، سرمایه گذار اجازه می دهد این گزینه بی ارزش منقضی شود و تجارت ارز را در بازار نقطه انجام دهد. این انعطاف پذیری رایگان نیست و شرکت نیاز به پرداخت حق بیمه گزینه دارد.

در مثال تجهیزات بالا ، فرض کنیم شرکت مایل است به جای قرارداد رو به جلو ، گزینه ای را انتخاب کند و این گزینه حق بیمه 5000 دلار است.

در سناریویی که USD از 1. 1 $ به 1. 2 دلار تضعیف می شود ، سپس این شرکت گزینه را اعمال می کند و از ضرر و زیان 10،000 دلار جلوگیری می کند (اگرچه هنوز هم هزینه 5000 دلار را متحمل می شود).

در سناریویی که USD از €/1. 1 به 0. 95 دلار تقویت می شود ، سپس شرکت اجازه می دهد تا این گزینه منقضی شود و سود مبادله 15،000 دلار را بانک کند و پس از حسابداری برای هزینه گزینه ، 10،000 دلار سود خالص به دست آورد.

در واقعیت ، هزینه حق بیمه گزینه به ارزهای معامله شده بستگی دارد و مدت زمانی که گزینه برای آن گرفته می شود. بسیاری از شرکت ها این هزینه را بسیار ممنوع می دانند.

اجازه ندهید که ریسک ارزی به شرکت شما آسیب برساند

در طول حرفه ام ، من در شرکت هایی کار کرده ام که مدل های بسیار سختگیرانه ای را اداره کرده اند و همچنین شرکت هایی که بسیار کم تحمیل شده اند ، یا اصلاً. این تصمیم اغلب به اشتهای ریسک شرکت و صنعتی که در آن فعالیت می کنند ، کاهش می یابد ، با این حال ، من در این راه چند مورد را آموخته ام.

در شرکت هایی که از آنها محافظت می کنند ، داشتن یک روند پیش بینی مالی قوی و درک محکم از قرار گرفتن در معرض ارز بسیار مهم است. بیش از حد به دلیل پیش بینی مالی بیش از حد خوش بین بود می تواند یک اشتباه گران باشد. علاوه بر این ، داشتن دیدگاه شخصی در مورد حرکات ارزی و گرفتن موقعیت بر اساس نوسانات ارز پیش بینی شده ، شروع به عبور از یک خط نازک می کند که مدیریت و گمانه زنی ها را از هم جدا می کند.

حتی در شرکت هایی که تصمیم به محافظت از آنها نمی گیرند ، من هنوز هم استدلال می کنم که باید تأثیر حرکات ارزی را بر روی کتابهای یک نهاد خارجی درک کنیم تا عملکرد مالی اساسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. همانطور که در مثال بالا دیدیم ، با شرکت تابعه آلمان ، حرکات نرخ ارز می تواند تأثیر قابل توجهی در درآمد گزارش شده داشته باشد. اگر حرکات نرخ ارز عملکرد نهاد را ماسک کند ، این می تواند منجر به تصمیم گیری ضعیف شود.

برای شرکت هایی که یک ابزار مالی را برای محافظت از قرار گرفتن در معرض خود انتخاب می کنند ، به یاد داشته باشید که همه بانک ها/موسسات همان خدمات را ارائه نمی دهند. یک ارائه دهنده محافظت خوب باید یک بررسی کامل از شرکت را برای ارزیابی قرار گرفتن در معرض ، کمک به تنظیم یک خط مشی رسمی و ارائه یک بسته بسته بندی شده از خدمات انجام دهد که هر مرحله از این روند را ارائه می دهد. در اینجا چند معیار در نظر گرفته شده است:

• آیا دسترسی مستقیم به معامله گران باتجربه خواهید داشت و آیا آنها برای ارائه خدمات مشاوره ای و همچنین اجرای آنها آماده هستند؟
• آیا ارائه دهنده تجربه فعالیت در صنعت خاص شما را دارد؟
• ارائه دهنده چقدر سریع نقل قول های اجرایی زنده را بدست می آورد و آیا آنها با تمام ارزهای نقدی تجارت می کنند؟
• آیا ارائه دهنده منابع کافی برای اصلاح مشکلات تسویه حساب و اطمینان از این که اجرای قرارداد شما به طور کامل در تاریخ مورد نیاز اتفاق می افتد ، دارد؟
• آیا ارائه دهنده گزارش های منظم در مورد تاریخچه معاملات و معاملات برجسته ارائه می دهد؟

در نهایت ، ارزی فقط یکی از خطرات زیادی است که برای شرکتی که در خارج از بازار داخلی خود فعالیت می کند ، درگیر است. یک شرکت باید نحوه برخورد با آن خطر را در نظر بگیرد. به امید بهترین و تکیه بر بازارهای مالی پایدار به ندرت کار می کنند. فقط به دلیل حرکت غیر منتظره نرخ ارز ، 20 ٪ بیشتر از آنچه انتظار می رفت برای آبجو/قهوه/غذای خود با 20 ٪ بیشتر از آنچه انتظار می رفت ، بپرسید.

درک اصول

پرچین ارز چگونه کار می کند؟

ساده ترین راه برای فکر کردن در مورد پرچین ارز مانند نوعی بیمه است. این ابزاری است که به محافظت در برابر ضرر مالی ناشی از حرکات در نرخ ارز کمک می کند. این توافق برای خرید یا فروش ارز با نرخ ارز از پیش تعیین شده در یک تاریخ خاص در آینده است.

چگونه خطر ارزی را کاهش می دهید؟

یک شرکت می تواند با فعالیت در بازار داخلی خود و معامله در ارز محلی ، از قرار گرفتن در معرض فارکس جلوگیری کند. در غیر این صورت ، باید تلاش کند تا درآمدهای ارزی را با جریان های خروجی (یک پرچین طبیعی) مطابقت دهد ، از قراردادهای تجاری حمایت کند یا یک ابزار مالی مانند قرارداد رو به جلو را بیرون بکشد.

انواع قرار گرفتن در معرض ارزی چیست؟

قرار گرفتن در معرض معاملات ناشی از فروش/خریدهایی است که به ارز خارجی می رسد. قرار گرفتن در معرض ترجمه ناشی از ترجمه مانده حساب های ثبت شده در ارزهای خارجی به ارز گزارشگری است. قرار گرفتن در معرض اقتصادی هنگامی بوجود می آید که تغییر نرخ ارز بر پویایی رقابتی بلند مدت تأثیر می گذارد.